Cumhurbaşkanı 28 ağustosta Çankaya’da

Son 12 yılda 6 bin konuşma… 9 seçimde galibiyet… Partisinin önünde koşan lider anlayışı… “Ulu önder”, “Cumhuriyetimizin kurucusu”, “çağını aşan deha”, “bugünümüzü sağlayan büyük insan”, ya da ”Laik, demokratik, sosyal bir hukuk devletinin mimarı Gazi Mustafa Kemal Atatürk” gibi tanımlamalardan kaçan bir siyaset… Arada “Gazi Mustafa Kemal” dedi hakkını yemeyelim… 6 bin konuşma içinde o kadar olsun artık…

Önceki gün Türkiye vatandaşları, tarihi bir seçime tanıklık etti. Halk, ilk kez 5 yıllığına cumhurbaşkanını seçti. Bugüne kadar 20 milletvekilinin teklifi ile parlamento içinden ya da dışından aday gösterilerek, sadece milletvekillerinin oylarıyla seçilen cumhurbaşkanı, şimdi çok daha güçlü bir figür. “Yeni siyasi anlayışın ayak sesleri geliyor” diye konuşulmaya başlanmasının üzerinden yaklaşık 40 yıl geçti. Rahmetli Necmettin Erbakan’a rahmet okutacak söylemler, davranışlar, yüksek perdeden konuşmalar ise son 12 yılda zirve yaptı. 30 Mart 2014 yerel seçimlerinin ardından sararan Türkiye, 10 Ağustos sıcağının da etkisiyle olsa gerek; sararmaya, hatta morarmaya başladı.

Gelişmeler karşısında “Kanlı mı yoksa kansız mı olacak?” diye korkutulan kitleler, artık demokratik yoldan Çankaya’ya oturan ve bugün halen başbakanlık koltuğundaki Recep Tayyip Erdoğan’ın “bakın fethedilmedik yer bırakmadık” söylemlerine kulak kabartmak zorunda kaldı. Önceki gece AKP Genel Merkezi’nin balkonundan yapılan ve dinleyenlerin gönlüne su serpen sözlere dikkat etmek gerek; “77 milyonu muhabbetle kucaklayan bir Cumhurbaşkanı olacağım. Bugün yeni Türkiye’nin kuruluşunun günüdür. Bugün yeni uzlaşmalara kapı aralamanın günüdür. Hiç kimse sorgulanamaz değildir, buna şahsım da dahil.”

Hemen her insanın altına imza atacağı konuşma metni, hemen hepimizin beklentilerine yanıt verecek kadar kapsayıcı gibi geliyor başta. Sonra düşünmeye başlıyorsunuz… Seçim kampanyası sırasında “Çok affedersiniz, daha da çirkin şeylerle bana Ermeni de dediler” sözleri geliveriyor insanın aklına. Ama Başbakan Erdoğan bu düşünceleri silmek için konuşmaya devam ediyor… “Kürt, Türk, Arap, Alevi, Sünni, Boşnak, Rum, Ermeni yok, Türkiyeli var.”

İnsanın aklı karışıyor.

Müslümanların yaşadığı coğrafyaya hakim… “Bugün yeni Türkiye, büyük Türkiye, öncü Türkiye kazanmıştır. Kardeşlerim, sadece Türkiye değil, bugün Bağdat da, İslamabad da, Kabil, Beyrut, Saraybosna, Üsküp de kazanmıştır. Şam, Halep, Humus, Hama, Gazze, Kudüs de kazanmıştır” deyiveriyor.

Gazze’de katliam yapan İsrail’e yönelik bir söz etmiyor, kızıyorum. Belki de içinden geçenleri söylemiyor… Ya da metin yazarları özellikle vurgu yapmıyor.

“Bugün ceberrut, zorba, kibirli, milletine tepeden bakan devlet anlayışının son kırıntılarının da ortadan kalktığı, şefkatli, kucaklayan, milletiyle var olan, güçlenen devlet anlayışının zafer kazandığı gün. Devletin ve milletin iki ayrı istikameti bulunmuyor. 12 Eylül 2010 tarihinde yüzde 58 oy oranıyla kabul edilen Anayasa değişikliği, 12 Eylül darbesinin izlerini silmişti. Bugün ise 27 Mayıs 1960 parantezi artık kapanmıştır. 27 Mayıs’ın bir vesayet aracı olarak Türkiye’ye dayattığı Cumhurbaşkanlığı anlayışı artık tedavülden kalkmıştır. 13 yıl önce 14 Ağustos 2001’de AK Parti’yi kurarken ne demiştik? Menderes gibi, ‘Yeter” demiştik. Yeter söz milletindir’ demiştik. Ama bir şey daha ilave etmiştik. ‘Yeter, söz de milletin, karar da milletin’ demiştik” sözleriyle geçmişi sildiğini ima ediyor. Ama o geçmişin tarihteki izlerini silmek mümkün değil…

Bir başka dikkat çekici tümcesi de “Hazır mıyız? Hep beraber, tek millet, tek bayrak, tek vatan, tek devlet. Beraber yürüdük biz bu yollarda, beraber ıslandık yağan yağmurda, şimdi dinlediğim tüm şarkılarda, bana her şey sizi hatırlatıyor. Bana her şey Türkiye’yi hatırlatıyor” oldu.

Artık “TEK DİL” demiyor sayın Başbakan. Bu durum yeni Türkiye’nin kürtlerle birlikte yürüyeceğini göstermesi açısından çok önemli.

Bugün seçimin rakamsal verilerine girmedim. Onlar da yarın…

Bu arada başbakan 28 Ağustos 2014 günü saat 11.00’da yeni koltuğuna oturacak. Hayırlı olsun…