“En kötü kalem, en iyi hafızadan iyidir”

Gazeteci-yazar, radyo ve televizyon yönetici ve programcısı… Tur operatörü, sunucu, korist, sanat sayfası editörü ve bir dosttan söz edeceğim bugün…

Banu Demirağ’dan…

Google amcaya sorduğumuzda bakın neler söylüyor… “Gazeteci, radyo ve TV program koordinatörü. 1958 yılında Bursa’da da doğdu. Ankara’da Hacettepe Üniversitesi Alman Dili ve Edebiyatı bölümünü bitirdi. Çalışma yaşamına turizm sektöründe tur rehberliği ve operatörlüğü ile başladı. Bursa Büyükşehir Belediyesi Konservatuarı’na girerek Türk musikisi dalında öğrenim gördü, aynı kurumda korist ve yurt dışı konserlerinde sunucu olarak görev yaptı. 1987’de Bursa Hakimiyet Gazetesi’ne sanat sorumlusu olarak girdi. Daha sonra serbest muhabir ve röportaj yazarı olarak çalışmalarını sürdürdü. Bu arada redaksiyon, metin yazarlığı ve Almanca öğretmenliği ile, kısa bir süre lokal işletmeciliği yaptı. Çağdaş Gazeteciler Derneği’nin (ÇGD) açtığı yarışmada, ülke genelinde röportaj dalında yılın gazetecisi seçildi (1991). Röportaj alanında geliştirdiği kariyerini radyo röportajları ve program yapımcılığı dalında sürdürdü. Bursa’nın ilk program yapımcısı olarak radyoaktifte görev aldı. Daha sonra Sönmez Holding bünyesindeki Medya S yayın grubuna bağlı Radyo S’de iki buçuk yıl süreyle yapımcı ve yönetici olarak görev yaptı. 1996’da aynı yayın grubu içinde kurulan AS TV’nin yayın yönetmenliğine getirildi, bir süre program yaptı. Bursa 2000’de köşe yazarı olarak çalıştı. 1999 yerel seçimleri sonrasında Osmangazi Belediyesi basın danışmanlığına atandı. 2002’de Bursa Kültür Sanat ve Turizm Vakfı genel sekreterliği görevine getirildi…

Gökçen ailesinin soy öyküsünün verildiği ve eski Bursa geleneklerinin aktarıldığı ‘Manolya Ağacının Kökleri’ adlı bir kitap yayımladı (2001).”

Dolu dolu geçen yılların içinden süzülerek gelen değerlerimizden; Banu Demirağ… Yollarımız Bursa 2000’de kesiştiğinde “sıcacık bir yürek’le karşılaştığımı anlamıştım. Her dem yardıma hazırdı, elinden geleni yapar, mutlaka çözüm bulurdu… Çalışmaya başladığında odaklanır, yazı bitinceye kadar masadan kalkmaz ve etrafı ile göz teması dışında iletişim kurmazdı. Mutlaka araştırırdı… Kitaplarla haşır neşir bir yaşam kurmuştu. Özgün giyinirdi… Annesinin giysilerini küçük dokunuşlarla değiştirir, yakıştırırdı… Mutlaka makyaj yapardı… Güleç yüzlüydü, insanları ona çeken bir şey vardı, adını koyamadığım… Bir hüzün duygusu gelip otururdu yüzüne bazen. Oysa çok güzel kahkaha atardı… Ece ajandasına çok değer verirdi. Bir ocak ayında gazetenin aldığı ajandalar içinden bana en uygun olanını seçmiş, odama çıkmıştım. Bir süre sonra geldi ve “Can onu alabilir miyim?“ diye sordu… Başkaca ajandalar vardı ama ‘Ece’yi istiyordu… Önce “Olmaz” dedim… Sonra değiş tokuş yapmıştık. Meğerse; özel olarak severmiş ‘Ece’yi ve günlük tutarmış… Hemen her şeyi kayıt altına aldığını o zaman bilmiyordum… Söyleşide öğrendim…

“En kötü kalem, en iyi hafızadan iyidir” sözünü boşuna söylemedi o akşam. Ne yaşadıysa yazmayı sürdürüyor…

NELER ANLATTI NELER

Nilüfer Belediyesi’nin düzenlediği ‘Bursa’nın Değerleri’ söyleşisinin ilk konuğu olan gazeteci-yazar Banu Demirağ’ı dinlemek için Ataevler’deki Akkılıç Kütüphanesi’ne gittim… Biraz gecikmiştim… İçeride hatırı sayılır bir dinleyici olmasına sevindim… Herkes pür-dikkat dinliyordu… Kenara ilişiverdim… Uzun uzun notlar aldım…

Gazeteci Zeyneb Terzioğlu’nun moderatör olarak sorular yönelttiği Banu Demirağ, çağlayan oldu coştu o akşam… İçinde ne varsa döktü, yaptığı ne varsa anlattı… Kah gözyaşı oldu anılar kah kahkaha… Eşiyle arasına giren ve boşanmasına neden olan kadına ‘kara kedi’ dedi… Gazeteci arkadaşımız Nurinisa Eroğlu birlikte tek sayı dergi çıkardığını orada öğrendik… Dergi, Akkılıç Kütüphanesi’nde varmış meğer… Pek sevindi Banu… Radyo programlarının kayıtlarını almadığı için de çok üzgün olduğunu söyledi… Radyo S yöneticileri saklamıştır belki…

Bursa’da hem basın sektöründe hem de kültür sanat alanında büyük emek veren, örnek çalışmalara imza atan Banu Demirağ’ı dinlemeye gelenler arasında; Nilüfer Belediye Başkanı Turgay Erdem, Başkan Yardımcısı Zafer Yıldız, gazeteci arkadaşları ve yakın dostları vardı… Bugünlük bu kadar, yerim dar…

Yarın devam edeceğim…