Onlar, yerin iki bin metre altında, sadece yaşayabilmek için çalıştılar. Onlar, ışıl ışıl gözleri, kara kara mübarek elleri, mangal gibi yürekleriyle ter döktüler. Onlar, güvenli olmayan sahalarda bazen dik durarak ama çoğunlukla da iki büklüm kazma salladılar. Akciğerleri iflas etmesine karşın çalıştılar… Direndiler… Metan gazını, grizu patlamasını, havasız kalmayı, kendi kendine yanan kömürü orada öğrendiler. En küçük…Devamını Oku →